Stary Refektarz

na osi czasu

przed 1689

średniowieczne zabudowania klasztorne od 1242

1689

pożar klasztoru

1724

refektarz letni – powstaje barokowa sala wewnątrz klasztornego budynku (okres rozkwitu dominikanów we Wrocławiu)

1767

po wojnach śląskich rozpoczyna się przejmowanie pomieszczeń klasztornych przez władze pruskie

1768 – część klasztoru zajmuje Śląska Prowincjalna Dyrekcja Tytoniowa

1781

Pomieszczenia klasztorne są wynajmowane dla szkoły, w której uczył się Józef Elsner, wybitny kompozytor i pedagog, nauczyciel m. in. Fryderyka Chopina. Jego pierwszy motet został wykonany w kościele św. Wojciecha.

1804

bracia zmuszeni do wynajęcia pomieszczeń Wydziałowi Umundurowania Korpusu i Wydziałowi Anatomii i Fizyki Uniwersytetu

(zdjęcie z pocz. XX w.)

1810

kasata klasztoru

1897

– plany budowy Poczty Paczkowej

– Śląskie Towarzystwo Kultury Patriotycznej” prosi o zachowanie refektarza, ponieważ to „który jest jedną z najpiękniejszych i najbardziej znaczących pod względem artystycznym sal na Śląsku, w celu wykorzystania go jako sali wykładowej.”

– na zdjęciu z 1870 roku budynek klasztorny, na którego parterze znajdował się refektarz 

1903

rozbiórka budynku klasztornego i przykrycie mansardowym dachem

1925

Konserwator zabytków Georg Sobeck przeprowadza gruntowną renowację refektarza. Sala staje się salą zebrań dla kompleksu Poczty Paczkowej.

1945

Podczas działań wojennych zniszczeniu uległ tylko niewielki fragment dachu refektarza.

1951

Do Wrocławia, po 140 latach nieobecności, wracają bracia dominikanie. Wraz z kościołem i fragmentem danej Poczty Paczkowej otrzymują z powrotem także budynek refektarza.

1968

Przeprowadzone zostają prace konserwatorskie, które nadają budynkowi aktualny wygląd.

obecnie

Stary Refektarz jest dziś największą salą dla prowadzonych przez klasztor dominikanów spotkań i wykładów.

Odbywają się w nim także koncerty, panele dyskusyjne, bankiety.