Natomiast nisza południowa pełniła zapewne funkcję sakramentarium, które mogło mieć formę niewielkiego wykusza lub być zamknięte prostą kratą. Terminem „sakramentarium” określa się średniowieczny odpowiednik tabernakulum, które przeważnie przyjmowało formę niszy ściennej, zamkniętej kratą i oprawionej w dekorację rzeźbiarską, ale mogło również przybrać formę wolnostojącego dzieła rzeźbiarskiego – na przykład w postaci niewielkiej wieży. W dolnej części niszy umieszczono tabernakulum z wrocławskiej pracowni Ericha Adolfa, wykonane w latach 30. XX wieku do kaplicy Seminarium Duchownego „Albertinum” na Karłowicach.