Dzisiejszy kościół św. Wojciecha został zbudowany w połowie XIII w. na miejscu poprzedniej świątyni. Kaplica akademicka przylegająca do prezbiterium od strony południowej pełniła pierwotnie funkcję zakrystii: długa, wąska i nakryta sklepieniem krzyżowo-żebrowym, podzielonym na 7 przęseł.

Planowane jest przeprowadzenie kompleksowych zabiegów konserwatorskich elewacji oraz ściany południowej wnętrza kaplicy, jak również wykonanie izolacji przeciwwilgociowej.

Prace te powinny doprowadzić do powstrzymania procesów destrukcji i w miarę możliwości usunięcia jak największej ilości szkodliwych soli i źródeł zasolenia. Wilgoć i korozja spowodowana niszczącym działaniem soli rozpuszczalnych w wodzie występują w obrębie całej ściany elewacji i wnętrza – zarówno w dolnej części murów, jak i w górnych partiach. Konieczne jest też usunięcie zapraw cementowych wprowadzonych podczas wcześniejszych remontów, wykonanie niezbędnych napraw oraz zabezpieczenie zabytku przed negatywnym wpływem warunków atmosferycznych. Prace mają na celu przywrócić dobry stan techniczny kaplicy, zarówno jej wnętrza, jak i elewacji.